Door Cecile Groot
Dit avontuur is gebaseerd op de volgende kleuren:
Sinds een paar dagen woont er een egeltje in onze tuin. Hij heeft een beschut plekje gevonden onder de lange vlijmscherpe sprieten van de pampasgras. Er is al een hoopje blad onder gewaaid en ik ga er een oude bloempot neerleggen, zodat hij straks lekker veilig aan zijn winterslaap kan beginnen.
Al brommend en knorrend scharrelt hij al een paar nachten rond in de tuin. De eerste keer dat ik hem hoorde, dacht ik dat er een inbreker aan het werk was. Ik keek voorzichtig uit het raam de donkere tuin in, maar ik zag niets. Geen wonder: ik had op de grond moeten kijken, want dan had ik hem misschien gezien, de egel.
En nu zit ik, verdekt opgesteld achter een plant in het keukenraam, naar hem te kijken. Hij scharrelt een beetje rond. Het is eigenlijk meer zwabberen wat hij doet. Hij eet iets, misschien wel een lekkere dikke naaktslak. Daar zijn ze gek op, die egeltjes. Er zijn meer naaktslakken in de tuin dan goed is, dus hij hoeft niet om te komen van de honger.
Het is een mooi beestje. Hij heeft een zwart puntneusje en zijn oortjes piepen parmantig boven zijn vachtje uit. Hij heeft heel donkerbruine stekels die eindigen in lichtbruine puntjes. Nieuwsgierig kijkt hij de wereld in.
Hij sprokkelt nog wat meer gevallen blad bij elkaar voor zijn holletje. En straks, als de winter begint, rolt hij zich op en gaat hij aan zijn winterslaap beginnen. Je ziet hem niet, ook al kijk je nog zo goed. De kleuren van zijn stekels worden naadloos opgenomen in de kleuren van het blad en de rest van de omgeving. Dit fenomeen heet ‘schutkleur’ en dat is veilig, want nu zien roofdieren hem niet.
Een groene hagedis, een wandelende tak, een kameleon, een nachtvlinder… dit zijn maar een paar dieren die ook gebruik maken van de kleuren om hen heen om niet gezien -dus opgegeten- te worden. Vaak zijn ze zo goed als onzichtbaar en zie je ze alleen zodra ze gaan bewegen.
Niet alleen dieren hebben schutkleuren. In het leger worden ook schutkleuren gebruikt. Denk maar eens aan de gevlekte camouflagepakken die militairen dragen als ze ‘in het veld’ zijn.
Als ze tussen struikgewas staan, dan zie je ze écht niet en dat is veilig! Ook de vloot van de Nederlandse Marine is gecamoufleerd. De schepen zijn lichtgrijs, donkergrijs of blauwgrijs en ze vallen echt niet op als ze op zee varen.
Maar dat alles zal ons egeltje een zorg zijn. Hij rolt zich lekker op en begint met een vol buikje aan zijn winterslaap. Hij voelt zich veilig en dat is hij ook, want onze poes en de hond van de buren kijken wel uit om hem te gaan besnuffelen. Zijn stekels zijn vlijmscherp!
Cecile
Download dit patroon
Borduurontwerp ‘Egeltje’ is geïnspireerd door Kleurenavontuur 2.
Veel borduurplezier.
Loes de Kleuver
