Nieuw Kleurenavontuur 7 Kleuren-TV

Door Cecile Groot

Dit avontuur is gebaseerd op de volgende kleuren:

December 2020 verliep rustig en stil. Meestal bruisen de laatste weken van het jaar van de energie: feestje hier… borrel daar…, maar nu, tijdens de coronalockdown, was het hier maar een saaie boel.

Dochter R. had nog snel even Netflix op onze tv geïnstalleerd, zodat we niet van verveling in slaap zouden vallen, maar ik moet nu tot mijn spijt bekennen dat ik géén Netflixvlees op mijn billen heb zitten. Ik heb gewoon teveel energie om stil op de bank naar The Crown ofzo te kijken.
Af en toe even iets bekijken op YouTube past meer bij mij en zo kwam ik dus terecht bij de ingekleurde zwartwit-filmpjes: Venlo in 1929, Rotterdam 1930, de Amsterdamse Jodenbuurt in 1925. Heerlijk vind ik dat kijken naar de voorbije tijden, en zeker nu al die oude filmpjes ingekleurd zijn. De gebouwen, de mensen en de lucht hebben allemaal een realistisch kleurtje gekregen, behalve natuurlijk de T-Fordjes, die zijn áltijd zwart. Henry Ford, de uitvinder van dit automobiel, liet weten dat je de T-Ford in álle kleuren kon kopen, zolang het maar zwart was.
Natuurlijk konden de auto’s in alle kleuren gespoten worden, maar zwarte verf droogde het snelst. Tja, en tijd is geld… óók toen al!

In mijn kindertijd keken we zwartwit-tv. Kleuren-tv was er nog niet. Pas rond 1968 werd de kleurentelevisie geïntroduceerd in Nederland. Er was een demonstratie in de sportkantine van ons dorp. Binnen, achter de ramen, stonden diverse modellen en wij stonden ons buiten te vergapen aan Pipo de Clown met zijn witte strik met rode stippen en The Thunderbirds (de auto van Lady Penelope bleek knalroze te zijn!).

Het duurde niet lang of er kwam een kleurentelevisie bij ons thuis. Een tv op pootjes en met een schuifdeurtje ervoor, zodat het scherm niet kapot zou gaan als mijn broertjes aan het stoeien waren.

We vonden het fantastisch. Iedere woensdag- en zaterdagmiddag zaten we voor de buis en keken we naar de kinderprogramma’s. Als je héél dicht bij de tv zat, kon je de stipjes zien die samen het beeld vormden. De stipjes waren rood, blauw en groen en met díe drie kleuren konden alle kleuren worden gemengd. Als het beeld bewoog, zag je de kleuren van de stipjes veranderen. We konden er geen genoeg van krijgen.
Nog later kwam er een kleurentelevisie met afstandsbediening en vandaag de dag staat er een moderne smart-tv in de woonkamer te pronken. En ik, ik bewonder de ingekleurde zwartwitfilmpjes op YouTube. Ik droom weg bij het zien van zo’n wiebelig oud zwart T-Fordje en al die mensen met hun malle haastige loopjes, die in allerlei vooroorlogse bruin-, grijs- en grauwtinten gekleed zijn. Pure nostalgie!
Zwart-wit-kleur… wat heerlijk dat we het nu op alle mogelijke manieren kunnen zien!

Cecile